หน้าหลัก > พจนานุกรมทั้งหมด > แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน > จำปา จำปา โรย ก. อาการที่ดอกไม้ค่อย ๆ เหี่ยวแห้งและเริ่มหลุดร่วงไป เช่น ดอกไม้โรย ดอก จำปา โรย, อาการที่กลีบหรือเกสรดอกไม้ค่อย ๆ หลุดร่วงไป เช่น กลีบกุหลาบโรย เกสรบัวโรย ลั่นทม น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Plumeria วงศ์ Apocynaceae เช่น ชนิด P. rubra L. ดอกสีขาว หรือแดงเรื่อ ๆ กลิ่นหอม, จำปา หอม ก็เรียก, พายัพเรียก จำปา ลาว, อีสานเรียก จำปา, ปักษ์ใต้เรียก จำปา ขอม. ลูกดิ่ง ตะกั่วหรือเหล็กเป็นต้นที่ผูกกับสายเชือกเป็นคู่สกัดหัวท้ายดอก จำปา ของว่าวจุฬา. สอย ๑ ก. เอาไม้มีขอหรือมีง่ามหรือไม้ จำปา เกี่ยว ดึงดัน หรือบิดเอาดอกไม้ลูกไม้เป็นต้นลงมา สายดิ่ง น. เชือกที่ปลายด้านหนึ่งผูกติดกับลูกดิ่งสำหรับใช้วัดความลึกของน้ำ ตรวจสอบเสาหรือกำแพงเป็นต้นว่าตั้งตรงหรือไม่, เชือกที่ผูกตะกั่วหรือเหล็กเป็นต้นเป็นคู่สกัดหัวท้ายดอก จำปา ของว่าวจุฬา. ดู วีดีโอ ได้ เงิน 2020 ต่อ โฮม เธียเตอร์ กับ ทีวี sony เดอะ มูฟ วี่ มา ย ฮีโร่ สมัคร เน็ต ais เติม เงิน ราย เดือน
อ่านเพิ่มเติม...