เครื่องดนตรีพื้นบ้านภาคกลาง ซอด้วง รูปร่างลักษณะ เครื่องสายชนิดหนึ่งบรรเลงโดยการใช้คันชักลากสี กล่องเสียงทำด้วยไม้เนื้อแข็ง ขึงหน้าด้วยหนังงู มีช่องเสียงอยู่ด้านตรงข้าม คันทวนทำด้วยไม้เนื้อแข็ง ยาวประมาณ ๖๐ ซม. มีลูกบิดขึ้นสายอยู่ตอนบน ซอด้วงใช้สายไหมฟั่นหรือสายเอ็น มี ๒ สาย ขนาดต่างกัน คันชักยาวประมาณ ๕๐ ซม. ซอด้วงมีเสียงแหลม ใช้เป็นเครื่องดนตรีหลักในวงเครื่องสาย ประวัติ ซอด้วงมีประวัติความเป็นมาไม่ชัดเจนเชื่อว่า ทำเล่นกันมาแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา แล้ว การเทียบเสียง ขึ้นคู่ ๕ การประสมวง ๑. บรรเลงเดี่ยว ๒. ประสมวงเครื่องสาย ๓. ประสมวงมโหรี บริเวณที่นิยมบรรเลง ทุกจังหวัดในภาคกลาง และมีเล่นในจังหวัดอื่นๆ ด้วย โอกาสที่บรรเลง เพื่อความบันเทิงในทุกโอกาส บางครั้งในงานศพก็เล่น โดยประสมในวง เครื่องสาย มโหรี และเล่นเพลงสำเนียงมอญ (ท่วงที่ลีลาที่เศร้าสร้อย) บทเพลงบรรเลง เพลงพื้นบ้านภาคกลางและเพลงไทยชั้นสูงทุกเพลงเช่น เขมรพระปทุม จรเข้หางยาว พม่ารำขวาน ศรีนวล ซออู้ เครื่องสายใช้สี กล่องเสียงทำด้วยกะโหลกมะพร้าวขึ้นหน้าด้วยหนังวัว มีช่องเสียงอยู่ด้านตรงข้าม คันทวนทำด้วยไม้เนื้อแข็ง ยาวประมาณ ๖๐ ซม. มีลูกบิดขึ้นสายอยู่ตอนบน คันชักยาวประมาณ ๕๐ ซม.
เพลงวันเกิด ภาคกลาง - YouTube